-
1 natarczyw|y
adj. grad. książk. 1. (natrętny) [akwizytor, adorator] importunate, insistent 2. (nacechowany natręctwem) [pytania, prośby, zaloty, żądania] persistent, urgent 3. (drażniący) nagging, stubborn- natarczywy dźwięk telefonu shrilling sound of the phone- natarczywy ból gnawing pain- natarczywa reklama aggressive advertisementThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > natarczyw|y
См. также в других словарях:
natarczywy — natarczywywi, natarczywywszy «narzucający się, żądający czegoś w sposób natrętny, nieustępliwy; nacechowany natręctwem, agresywny» Natarczywe żądanie. Natarczywe zaloty. Natarczywe pytanie. przen. «drażniący zmysły, dokuczający przez dłuższy… … Słownik języka polskiego